Wat een geze!k….!!

We zagen het al van mijlenver aankomen: mijn oude adres is bij diverse instanties in Hongarije niet aangepast naar het huidige. En daar komen problemen van. Onze Nederlands sprekende contactpersoon daar, die we gewoon zijn honorarium hebben betaald, zei al: dat kan niet, dat doen ze hier niet, zo werkt dat niet. Die club van hem bestaat uit een soort aangetrouwde familie van Asterix en Obelix, ze heten allemaal Xzienix, Kweeknix, Kdoenix en Kwilnix.

Bart kreeg vandaag post daar vandaan met documenten en de vraag of hij over zijn deel van de boerderij de overdrachtsbelasting wil betalen. Ja, dat willen wij heel graag, hoe gek het ook klinkt. Als je niet betaalt, dan kan de nota automatisch worden verhoogd. Wat we verder hebben vernomen is dat er beslag kan worden gelegd op het pand! Wij willen heel graag belasting betalen!!

Maar tegelijkertijd had mijn brief er ook moeten zijn, niet dus. Meteen de nieuwe bewoner van mijn oude huis gemaild, geen reactie. Toen gebeld met Post NL. Zij konden zien dat het poststuk was bezorgd. Direct trokken we een sprint naar mijn vorige woonwijk. Gelukkig was hij thuis. Maar wat denk je, alleen een soort kaartje dat achterop de brief zat, is bij hem aangekomen. De brief zelf is spoorloos. Bart heeft uitgerekend hoe hoog het verschuldigde bedrag is. Punt 2 is dat we wel een bedrag weten, maar geen kenmerk! En daar kunnen de meeste boekhouders niet tegen. We kunnen wel een bedrag storten maar de kans is groot dat we het terug krijgen omdat het niet aan mijn gegevens wordt gekoppeld. Wat een gedoe. Weer gebeld met PostNL, er start nu een onderzoek naar mijn verdwenen brief. Het is maar de vraag of dat iets oplevert. In ons steenkolen Hongaars hebben we een mail opgesteld en naar de betreffende instantie verzonden, die vanmiddag gesloten waren maar hopelijk komt er volgende week een antwoord.

Maar er zijn ook goeie dingen gebeurd. Zo kregen we eind oktober – via een aanmaning! – te horen dat het Hongaarse huis verzekerd is! En begin november bleek -eindelijk! – de elektriciteit op onze naam te staan!

Na een week zondigen -waarschijnlijk vanuit frustratie – met 5 kitkatrepen en een vet, uit roomboter bestaand bladerdeeg recept welke ik allemaal in m’n mik heb gedouwd, kwam ik ineens 2 kilo aan. Dat doe ik dus nooit meer. Een week later was ik het overtollige gewicht alweer kwijt, goed zo. Ook de bloeddruk daalt langzaam maar toch. Bart maakt heel mooie frikandelbroodjes die nog beter smaken dan die uit de winkel, maar die mag hij zelf verorberen.

Van een Nederlandse kennis in Hongarije, kregen we door telefonisch contact, een mooi rijtje met stappen die je moet zetten om je emigratie te completeren. Dat rijtje is me heilig en heb het opgeslagen. Van het Hongaarse kadaster in Kunszentmiklós kregen we per mail een volledige uitdraai van onze percelen. Dat zit allemaal wél in de pocket!

Voor kat Stevie heb ik al enige voorbereidingen getroffen. Zijn reiswieg is bekleed met zijn lievelingskleedje. Daarop heb ik een onderlegger geplaatst die je normaal gesproken gebruikt voor baby’s of incontinente mensen. Heb een heel pak aangeschaft op de baby afdeling van een drogist. Best wel lachen, want wij hebben geen kinderen, Stevie is ons kindje. Dit is voor onderweg. Ook heb ik voor een half jaar pipetjes gekocht met anti-vlooienmiddel, omdat hij allergisch is voor die parasieten. Je kan ‘t maar in huis hebben. En inmiddels leven we tussen ongeveer 20 verhuisdozen wat een enorme troep en ongezelligheid geeft. Maar… alles voor het goede doel!

Op een dag in november hadden we een afspraak bij de Hongaarse ambassade in Den Haag, of om precies te zijn, in Scheveningen. Dat was een leuke dag. De auto reed weer eens wat langer, roet wordt uit de uitlaat geblazen, wij hadden eens een ander uitzicht dan het geijkte corona-behangetje van thuis en we hadden een doel. Tijdens deze afspraak konden we een zogeheten ügyfélkapu aanvragen. Dit houdt ongeveer hetzelfde in als een DigiD maar dan een Hongaarse. Er waren twee dames die ons hielpen, beide Hongaars maar de ene sprak vloeiend Nederlands en de andere sprak vloeiend Engels. Ze waren beide erg vriendelijk en zelfs relaxed. Nadat we al onze papieren hadden laten zien, leek het ons vrij eenvoudig dit allemaal te regelen. Want met die ügyfélkapu heb je toegang tot een overheidsportaal en kun je allerlei diensten aanvragen. Alleen na een paar minuten begon het op de KGB te lijken: we moesten niet alleen een foto van ons gezicht laten maken maar ook onze vingerafdrukken werden opgeslagen!!! Tja, toen zaten we al volledig in het proces en dan ga je niet meer terug. Na alle formaliteiten zijn we een winkelcentrum binnen gelopen en wat bleek? Als je de roltrap afdaalt, sta je ineens aan het Scheveningse strand! Dat was echt leuk, we hebben genoten van de wandeling en een lekker Italiaans broodje gegeten. Daarna zijn we naar het voormalige adres van Bart gelopen, hij heeft ooit in een klein huisje gewoond in Scheveningen. Het was in een kleine, doodlopende en autovrije straat. Wat een schattig huisje!

Een paar dagen later zijn we getrouwd in onze woonplaats Den Helder. Het was een vrolijke middag en ook van de avond hebben we genoten. Onze lieve getuigen Arno en Hadassa, waren eerder aanwezig dan wij! We gingen met mondkapjes het stadhuis binnen. De ABS Ronald, had zijn toespraak goed voorbereid. Hij sprak over wat wij hem hadden gemaild en maakte ook spontaan nog wat grappen en grollen! Hij wilde ons een fles bubbels aanbieden maar overdag drinken we niet. Ik mocht wel hapjes meenemen. Zo gezegd, zo gedaan. Het waren Hollandse hapjes op de jaren 70 manier maar wel met Hongaarse vlaggetjes die we zelf hebben gemaakt!!!