De benzinevriendjes in het motorhok

Het is redelijk afgekoeld na een fikse regenbui gisteravond. Er was weer een prachtig vuurwerk in de lucht te zien, we bekeken het vanuit onze luie stoelen. Ook woensdagavond was het raak, compleet met donder en bliksem. Lekker hoor, zo op de eerste rang in de natuurbios. En fijn om eens een paar dagen niet te hoeven sproeien, want de grondwaterstand is hoog. Met zulk onweer kan de stroom uitvallen, iets dat hier vaker gebeurt. Omdat we qua drinkwater afhankelijk zijn van twee pompen die op het elektrisch werken, zijn we naar een agrarische winkel gegaan om een noodaggregaat te kopen. Wat een apparaat! En een hoop herrie, je moet echt je oren beschermen. We hebben dezelfde dag de jerrycans gevuld met benzine. Bart ging al snel aan de slag met zijn nieuwe speelgoed. Later ga ik ook leren hoe het monster aan moet. We hebben proefgedraaid, samen het ding onder een afdak gesjouwd, dit was te doen. Toen de hoofdschakelaar uitgezet en de waterpomp op het aggregaat aangesloten. Het ging goed! Mooi om te weten dat we weer een stapje onafhankelijker zijn! Plus het aangename feit dat je ingevroren voedsel intact kan blijven.

In dezelfde winkel hebben we flink geshopt. Al een hele tijd wil ik een takkenversnipperaar. In Den Helder had ik er een, een vrij klein onschuldig ding maar die werkte slecht. Een kennis van me had ‘m opengeschroefd en we zagen dat de messen bot waren. Gelukkig kreeg ik m’n geld terug. Maar nu heb ik er een….dat is geen kattenpis. Ik heb de machine nodig om van alle takken, twijgen en ander hout een goede mulch te maken. Hiermee dek ik de planten af, bij de aanzet en zo verdampt het vocht langzamer dan zonder mulch. Ook werkt het tegen ongewenst kruid en het staat zo netjes! Het is wel een eng ding en dat is maar goed ook, dan blijf je alert. Je moet altijd vanaf de zijkant materiaal er in gooien, want als ie een deel niet kan behappen, spuugt ie het met een noodgang weer uit. Je hoort ‘m razen en malen en via een soort schoorsteen komt alles in hapklare brokjes er uit. Ik heb de kruiwagen er onder staan en een zak aan de schoorsteen gemaakt, voor een betere opvang. Ik wilde geen elektrische meer want op benzine is ie mobieler.

We waren nog niet klaar met winkelen. Ook een vuilwaterpomp bleek nodig. De strontput zoals we die noemen, raakte steeds snel vol omdat er onderin een dikke laag is ontstaan. Er zit geen bodem onderin maar het vocht kan nu niet weg. Werk van de vorige bewoners denken we. Nou kun je wel leuk in die put gaan roeren, het eruit scheppen en het dan met de kruiwagen naar de buitenput brengen, maar wat een moeite en stank als het ook anders kan. Een dikke slang eraan die we alleen voor deze klus gebruiken en voilà weer wat opgelost!

Er zijn nog drie benzinevriendjes die in het motorhok wonen. De eerste is een bosmaaier waarmee we in het vroege voorjaar het grove werk hebben verricht. De tweede is een frees, om de grond heftig open te woelen. De derde is een grasmaaier, die vind ik ook leuk omdat ie zulk goed en mooi werk doet. Ik kan op een langzaam tempo erachter wandelen, dan met het monotone geluid om me heen, de geur van vers gemaaid gras en het is haast meditatief te noemen. Komt ook wel door de oorbeschermers, je bent even helemaal ‘in jezelf ‘.

Het belangrijkste benzinevriendje, de auto, logeert voor een week bij de garage. Dit is vanwege de import, een voor-keuring en dan de APK die twee jaar geldig is. Vandaag zijn we naar het dorp gefietst, totaal een ritje van 11 km. Goed te doen, al was ik het helemaal ontwend. Ik ben de enige met een fietstas, iedereen heeft mandjes. Die ga ik nog regelen, voor en achter. Onze buurman verderop, rijdt zowat elke dag naar het dorp, op een roze kinderfiets! Het stallen van de fietsen gaat hier, net als zoveel dingen, andersom of achterste voren. Dat wil zeggen, je zet je rijwiel met het achterwiel in het rek!