Nog nooit heb ik zo vaak het nieuws op tv bijgehouden als de laatste weken. Soms wel 3 uur per dag. Het verandert met het uur. Zojuist hoor ik dat in Hongarije de noodtoestand is afgekondigd vanwege het coronavirus. Ik hou bij hoe men er in het buitenland mee omgaat; welke grenzen gaan dicht, wanneer en voor wie. En natuurlijk over de maatregelen in Nederland. Wij zijn geen van beide ziek. Snotteren doe ik al maanden en ik ben al jarenlang elke ochtend verkouden. In Hongarije had ik daar helemaal geen last van. Het is de hooikoorts die dat veroorzaakt, in Nederland is de lucht mij veel te vochtig.
In onze woonplaats (NL) is al dagen achtereen maar 1 besmetting bekend. In de dichtstbijzijnde dorpen en steden, rond de drie. Sinds een paar dagen let ik er op in de supermarkt geen handen van medewerkers aan te raken bij het betalen. Thuis was ik dan m’n handen want het virus schijnt kort op materiaal te kunnen overleven. En geld stinkt. Maar te vaak wassen is ook niet goed, je wast de goede stoffen van je huid.
De desinfecterende handgel die je zonder water kunt gebruiken, is al weken uitverkocht. In online winkels durven ze exorbitant hoge bedragen te vragen wegens de schaarste. Het is wel een heel andere wereld opeens. Gisteren hing er een rare sfeer in de supermarkt. Een gespannen gejaagdheid in de anders zo rustige zaak. Hele vakken waren leeg, vooral die van het toilet- en keukenpapier. Daarnaast hadden de hamsters zich te goed gedaan aan eieren, houdbare melk, maandverband, potjes en blikken groente en olie. Ook hoorde ik mensen om me heen met elkaar kwebbelen en zeggen dat ze overal mis grepen. Wij hebben niet gehamsterd, er zijn genoeg voorraden, ook al zijn die veelal nog op de distributiecentra. Café-en restaurantbezoek doen we weinig en nu helemaal niet, net als de bios. Ook de zaterdagmarkt leek me te druk.
In Hongarije wonen we veel te ver weg van de winkels om dagelijks inkopen te doen. Daar zullen we overstappen op het systeem van eens per week met een lijst. Maar ik vind dit ritme van elke dag even shoppen, zolang we nog hier zijn, geen probleem. Het enige lastige is dat het brood zo snel is uitverkocht. Omdat ik niet tegen wit meel kan, kan ik alleen volkorenbrood eten. Uiteraard ben ik vanmorgen zelf gaan bakken om dat probleem voor te zijn maar dan moet je baksel wel lukken! Het was niet lekker… Nog maar goed oefenen, in Hongarije zal ik wekelijks zelf brood maken. Ik vond het zogenaamd donkere brood daar veel te licht en het vulde niet goed.
Al met al lijkt de uitbraak van dit virus wel een soort verklaring te zijn dat we opnieuw moeten wachten om de tanya te kopen. Ik bedoel, de laatste tijd dacht ik steeds: waarom mag het nog niet? Van andere Nederlanders die daar een huis hebben, lees ik dat ze wel door Oostenrijk kunnen, maar vervolgens zijn er lange files bij diverse grensovergangen naar Hongarije. Vooral de lange stroom vrachtwagens houdt de boel op. Het lijkt me helemaal niks om na bijna twee dagen rijden 5 uur lang stil te staan en te moeten stressen of je wel genoeg eten en drinken bij je hebt. Ook om te tanken moet je veel geduld hebben. Als ik er aan denk, moet ik al naar de wc…
Dus besteden we onze tijd hier maar zo leuk en zo nuttig mogelijk. Hopelijk gaan vanaf april wel de markten door, al zijn het maar de kleinschalige evenementen. Het kweken van plantjes is bij mij in volle gang. Van de week heb ik van resthout een paar bankjes getimmerd.
Het haar van Bart hebben we voor de tweede keer gekleurd en nu pakt het nog beter!
