De temperaturen en de bloemen rijzen de pan uit, het is prachtig om te zien hoe alles groeit en bloeit.
Lichtgele duizendblad
Het lijkt goed te komen met de groentetuin en met wat er in de kas staat, ondanks dat ik door o.a. het koude voorjaar zo laat was begonnen.
Hierboven de kas met rechts de komkommertjes. Verder staan er tomatensoorten, meloen, pompoen, ijssla, selderij en kleine zaailingen van de osagedoorn. De doeken zijn opgehangen om de ergste zonnestraling tegen te houden.
De eerste bloem in de pompoen!
De eerste bloem in de calendula!
De nieuwe zitmaaier is fantastisch. Omdat het gras tot aan m’n heupen stond, kon ik er met geen mogelijkheid door komen met de andere apparatuur. De nieuwe ‘Erica’ deinst echter nergens voor terug en maakt er zelfs mulch van, heel goed voor de grond.
Een paar perkjes met iets dat voor een ander ongewenst kruid is, heb ik deze keer bewust laten staan. Het gonst er van de insecten en die wil ik niet hun eten afpakken. Er staan mooie klaprozen, de niet-echte kamille, het blauwe slangenkruid, paarse bonte wikke en allerlei klaversoorten.
Vrijdag hebben we bij Jolanda en Frank gegeten en we mochten moerbei plukken! Eerst de vruchtjes van de grond geraapt om te proeven. Wij allemaal vinden ze te melig, te rijp. Toen van de boom geplukt, dit was al beter. Een stuk folie uitgespreid en aan de boom geschud. Ja, dit leek er meer op. Maar toen we thuis de oogst in de nieuwe ontsapper deden, werkte het systeem goed alleen de vruchten waren nog steeds te laf. Jammer, maar we hadden bevroren aardbeien uit de winkel en zelf een banaan in plakjes ingevroren. Die staan nu op. Het ruikt heerlijk.
De moerbeien die we eerder in Hongarije proefden, waren lekker en groot. Ze groeien ook in het wild. Maar natuurlijk wilden we zelf zo’n boom op het erf hebben of liever gezegd meerdere. Een paar weken terug zijn we naar dezelfde ‘faiskola’ gegaan als vorig jaar. Toen konden we met de Engels sprekende eigenaar heel goed praten. Nu was hij er niet maar wel een medewerker die alleen Hongaars sprak. Het mooie was dat ik veel verschil merkte met m’n Hongaars van vorig jaar. We zijn echt vooruit gegaan en we kochten een moerbei met witte vruchten.
Bijna 2 meter hoog, meegenomen in de aanhanger. Binnenkort maar weer eens naar toe, als we alleen naar de kwekerij gaan is het makkelijk te doen. De overige boodschappen moeten dan maar op een andere dag. De kwekerij is niet ver van ons huis.
Bij de vrienden kregen we een heerlijke zoutloze maaltijd: wraps met chili con carne vulling. Dat zout misten we echt niet. Ik zal het recept voor het kruidenmengsel eens vragen want wij willen ook vaker gezond eten. We gingen ook deze mensen opzoeken om onze haan te brengen. Wij hebben geen haan nodig omdat we geen kuikens hoeven. Bovendien treedt hij de hennen kaal, viel ons aan en kijkt ie altijd boos. Maar mooi is ie zeker, daarom wilden zij hem graag adopteren. Nu weten we dat hij goed terecht is gekomen. Onze hennen hebben weer rust, hun verenpakjes kunnen genezen.
Ik was de keuken aan het opruimen en vond een pak sushirijst. Dat eten we sporadisch dus heb ik het voor ze gekookt en in zakjes van 50 gram ingevroren. Ze vinden het heerlijk.
Ons systeem om kruiden en andere dingen te bewaren in o.a. kubusbakken, bevalt prima. Het is alleen dat je ze af en toe wel moet schoonmaken… Bijna overal zaten nog oude etiketresten op, plak en vet. Ik heb de fles met denaturált szesz gepakt en ben gaan poetsen. Wauw, wat een resultaat. We hebben een etiketteermachientje gekocht om alle labels in dezelfde stijl te kunnen maken. Het oogt een stuk opgeruimder. Op sommige bakken hebben we ook de Hongaarse woorden gezet.
Napraforgó betekent letterlijk zonnevolger, dat is dus de zonnebloem.
De machine werkt op batterijen.
Kleine Poekje had laatst ook wat, ze was met een heuse slang aan het vechten / spelen! Ik hield m’n hart vast en probeerde haar op te pakken om mee te nemen. Ze liet zich moeilijk vangen, het spelletje was immers net leuk begonnen. Toen Bart de slang met een takje op wilde pakken, verdween die ergens in een oude waterput. Het was even zweten, geen idee of de slang giftig is. Hier is wat meer info te vinden:
http://hongarijeprikbord.nl/read.php?2,10753
Kleine Poekje krijgt steeds meer een ritme; elke nacht op pad, ‘s morgens thuiskomen en heeeeeel lang slapen tot de avond weer valt.
De voedseldroger snort op dit moment gezellig in de kelder op de achtergrond. Ik had nogal wat rucola gezaaid (buiten in een border) voor het geval het zaad te oud was en natuurlijk kwam alles wel op dus ik zit met een overschot😁. De rucola in de droger gedaan en nu heb ik poeder. Dat zal ik binnenkort eens over een salade doen. De smaak van rucola wordt me snel teveel van al die blaadjes, dus poeder leek me wel een oplossing. Dille had ik uit zaden opgekweekt en die is mooi geworden en ligt ook te drogen. In de winkel kocht ik een basilicumplantje en heb er nu 3 want die was makkelijk te stekken. Moet ik bekennen dat Bart een grow-kast heeft gemaakt met van die wietlampen😁…staat in de kelder op werkhoogte, ideaal, het werkt! Het voorjaar was veel te koud en te bewolkt om binnen te kweken en de ramen te klein, ik ga voortaan alles in die kast laten ontkiemen! Zelfs de pepers waren niet opgekomen… In de droger zit op dit moment ook maggi kruid en laurier.
De Hongaarse Sparhelt oftewel een houtfornuis. Niet altijd even makkelijk tweedehands te vinden maar het is gelukt. Deze stond echt op ons verlanglijstje. Een paar dorpen verder verkocht een oude vrouw haar sparhelt, haar dochter uit Boedapest kwam om te helpen en met haar deden we de zaken. Ze sprak een beetje Engels en dat samen met ons Hongaars kwamen we er prima uit. Het huis lag vol oude rommel en er was geen water en geen elektriciteit. We wilden er graag een afvoerpijp bij en die zat bij een ander kacheltje. Voor een paar duizend Forint extra kregen we de pijp en dat oude kacheltje erbij. Nu is het een kwestie van schoonmaken en opknappen. Hout hebben we altijd wel dus mochten er rare dingen gebeuren waardoor er een probleem zou ontstaan m.b.t. gasflessen, kunnen wij off-grid koken en bakken! En het is leuk om zo’n traditioneel gevaarte in je Hongaarse huis te hebben. Het was ook een leuke ervaring om het van Hongaren te kopen. Ze waren wederom net als bijna iedereen hier, beleefd en behulpzaam. Omdat ik van te voren aangaf dat we maar met z’n tweetjes zouden komen, had dochter een vrij potige buurvrouw geregeld en met z’n vieren kregen we de zware spullen in de aanhanger! Oma hoefde natuurlijk niet mee te sjouwen!
Met de nieuwe hobby ‘penvriendinnen’ gaat het goed. En ik heb er nog iets nieuws bij: postcrossing! Ik las er over in de Facebookgroep ‘Penvrienden’ en raakte met iemand aan het chatten. Zij vertelde wat het is want ik had er nog niet van gehoord en nu ben ik verslaafd😁! Je maakt een account, je gaat als nieuwkomer maximaal 5 kaarten, geen brieven maar ouderwetse prentbriefkaarten, versturen. De website geeft je random de adressen. Je krijgt per adres een code die je op de kaart schrijft. Zodra de kaart is aangekomen, registreert de ontvanger die code op de site en dan duurt het niet lang tot je zelf in het systeem zit en kaarten kunt gaan ontvangen. Na 2 weken heb ik m’n 1e kaart gekregen. Het is wereldwijd, Engelstalig gericht en ik vind het geweldig! www.postcrossing.com Punt is alleen dat ik hier geen postkaarten kan vinden, alleen voor felicitaties en feestdagen. Maar we hebben een pakketje uit NL laten komen. En ik ga zelf kaarten maken want creatieve dingen zijn hier genoeg te koop. Kaarten maken vind ik leuk om in de winter te doen, want die is wel saai omdat ik dan m’n tuindingen mis. Ben al wel begonnen met enveloppen versieren voor de penvrienden.
Het heeft een paar keer flink geregend en dat vindt de tuin heerlijk en ik ook, hoefde ik alleen de kas maar te sproeien. Nu is het weer zeer warm en loop ik steeds naar buiten om de sproeiers te verplaatsen. Binnen is het dan goed toeven in de koelte. En met het kleine ventilatortje, opgestuurd gekregen van Arno uit Den Helder, red ik me prima!
Keep it cool en tot het volgende schrijfsel!!
Nathalie.