We voelen ons steeds meer thuis!

Een gevoel is altijd moeilijk te omschrijven, mensen vragen wel eens wát precies is er nou zo goed aan Hongarije voor jou? Nou eh… Hoe leg ik dat nou uit?? Vooral de rust en de ruimte. Er is geen geluidsoverlast, iets dat ik in NL altijd als zeer irritant heb ervaren. Ook gewone leefgeluiden zijn hier veel minder en dat geeft een ontspannen gevoel. De zon, de blauwe lucht, de schone lucht, de enorme ruimte die we mogen bewonen en inrichten, de gigantische tuin met bos, de kat die zich nu wel prima vermaakt, de kwetterende vogels overdag, de tjirpende krekels elke avond, het weinige verkeer, bijna geen industrie in de buurt, het langzamere tempo waarin we zitten, de plannen die we hier kunnen uitvoeren, niemand die commentaar geeft, niemand die op je vingers kijkt… Een hele waslijst dus. Wanneer ik op facebook in een groep negatief commentaar krijg, raak ik geïrriteerd. Dan vraag ik me af waarom dat toch zo vaak gebeurt en of de azijn weer in de aanbieding is. De enige remedie is: de persoon direct blokkeren. Ik wil zoveel mogelijk negativiteit uit m’n leven bannen. En weinig regeltjes! Dit is gewoon het leven zoals het hoort te zijn!

Mooi verscholen tussen het groen

Er zijn al veel dingen die we zelf maken of doen, sommige zijn logisch, andere minder voor de hand liggend. Een opsomming: volkorenbrood bakken we zelf en daarvan maken we dan paneermeel door een paar plakken te laten drogen aan de lucht, daarna malen in het elektrische koffiemachientje. Maar ook pizza, wraps, en volkoren bapao. En nog meer: pindakaas en -saus, zoetzure augurken, gedroogde laurier en kruidenthee uit de tuin, gedroogde tomaat, Chinese tomatensoep en snert. Babi pangang en pulled pork uit de sous-vide (die we uiteraard poes vide noemen). Gehakt van rundvlees uit de molen, plakjes ham en meatloaf uit de snijmachine. Dit is een lijst van de dingen die we regelmatig maken en soms maken we pesto, humus, atjar tjampoer en sandwichspread.

Ons heerlijke volkorenbrood met een minimum aan zout
De nieuwste aanwinst, een snijmachine

Voor de tuin maken we mulch door middel van de ágapritó, dit is een hakselaar. Ik maak zelf compost in een geïmproviseerde bak van oude pallets. Elke ochtend breng ik daar het rauwe keukenafval heen, gemengd met papier, karton, kippenmest, gemaaid gras, dode bloemen en bladeren.

Ágapritó

De verzorgingsproducten die ik maak zijn tandpasta, deodorant, wasmiddel, vette gezicht crème die ook als bodylotion en after sun dient, gezichtsmasker van avocado en honing, scrub van een halve citroen en baking soda en appelazijn als conditioner. Het plan is om een shampoo te ontwikkelen om m’n haar, dat hier zo stug is geworden, beter te kunnen doorkammen.

Zaden van Afrikaantjes zijn makkelijk te winnen

Dit jaar en in het verleden hebben we zelf zaden gewonnen van rabarber, spinazie, peterselie, dille, lente-ui, peul, tomaat, goudsbloem, avondkoekoeksbloem, Afrikaantjes en tabak. Er zijn groenten die je kunt laten hergroeien nadat je eerst een stuk hebt geoogst. Dit doe ik standaard met prei, bleekselderij en lente-ui. Je kunt ze eerst in een glas water nieuwe wortels laten maken maar direct planten in goede potaarde is ook mogelijk.

Van de perenboom gewaaid
‘Augurken uit eigen tuin’

De laatste tijd begint het lekker af te koelen en dat merken we, we hebben meer energie dan in de hitte. Het regent en waait vaker. Dan raap ik de gevallen peren van de grond en bewaar ze in de kelder. Laatst vroeg ik in een Facebook groep of ik die onrijpe, knijterharde peren kon verwerken tot stoofperen. Overigens is dat een gerecht dat bij Hongaren niet bekend is. Veel mensen zeiden dat het niet kon, maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik heb ‘t gewoon uitgeprobeerd. Ze waren binnen no time zacht en de smaak was heerlijk! Ook weer iets dat makkelijk zelf te maken is uit eigen tuin! Mochten er nog peren over zijn die wel aan de boom rijpen, dan hebben we wat om naar uit te kijken. Zelfgemaakte perensap is lekker!

Misschien standaard maar zelfgemaakte beefburgers en friet vind ik echt heerlijk. Met augurk uit eigen tuin en suikervrije ketchup. Hopelijk volgend seizoen eigen maïskolven!

Naast al die gezellige huisvlijt, zullen we evengoed afhankelijk blijven van anderen. Het bos kan stookhout bieden, maar we hebben nog geen tijd genomen om een acacia te vellen. Wel hebben we samen een naaldboom geveld die in de weg stond, ook om te oefenen en dat ging goed! We moeten een kliever op benzine gaan aanschaffen. Komt tijd, komt raad en daarom hebben we 2 ton acaciahout besteld hier in het dorp bij de tüzép, dit is een samengevoegde afkorting van brand- en bouwmaterialen.

Binnenkort nog een lading bestellen en dan hopen dat we genoeg hebben
Met de kruiwagen naar de opslag brengen, daar krijg je het warm van

Bedankt voor het lezen weer!

5 Replies to “We voelen ons steeds meer thuis!”

  1. Heerlijk verhaal, en genoten ! Wat super dat je zoveel zelf maakt, en zelfvoorzienend!
    Ik ga je volgen! Dankjewel!

  2. Zelfvoorzienendheid is totaal niets voor mij, maar desondanks lees ik graag je verhalen. En wat een verademing om hier eens foutloos Nederlands aan te treffen. Mijn complimenten!

  3. Weer een mooi verhaal Nathalie. Het gaat jullie goed zo te lezen. Jammer dat we toch ver van elkaar wonen. Wij hebben behoorlijk wat zaden meegenomen uit Nederland en natuurlijk volgend jaar zelf zaad vangen. Wij willen hier nog een schuur verbouwen tot zomerkeuken cq. bijkeuken. De bedoeling is dat ik dan ook zelf meer ga maken. Liefs, Jeanet

  4. Hoi Nathalie,
    Heerlijk om te lezen! Ik ben ook naar Hongarije gegaan om meer zelfvoorzienend te leven. Helaas is mijn echtgenoot een aantal jaar gekeken overleden en was ik genoodzaakt om weer te gaan werken. Ik wissel tussen Budapest en mijn huis op het platteland . Maar weinig tijd om zelfvoorzienend bezig te zijn. Ik geniet enorm van je verhalen! Goed bezig! Groeten Tina

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *