Nou, ik hoor inderdaad alleen maar berichten over slecht weer in Nederland. De hitte is hier dan wel overweldigend, maar ik ben nog nooit zo bruin geweest! Echt, zelfs m’n witte melkflessen hebben nu kleur. M’n nek, schouders en bovenarmen zijn mooi bruin, ik heb zelfs 2 witte T-shirts gekocht, iets dat ik al niet meer draag sinds m’n 16e of zo… Overigens zijn die T-shirts op wereldreis geweest voor ik ze had. Ze kwamen dan wel uit China, maar de bezorging hier is een ramp. Ze zouden eenmaal in HU, verder met MPL worden verstuurd. MPL = Magyar Posta en dan iets met Logistiek, dan komen ze op het postkantoor aan en vinden we een briefje in onze groene ‘postaláda’ en kunnen we gewoon naar het postkantoor met ID kaart en adreskaartje om het pakketje op te halen. Maar dat had de verzender niet goed geregeld en stuurde het verder met DPD. De koeriers hebben w.s. wel een navi, maar ons adres, nee de hele ‘straat ‘ staat daar niet op! En als we de google coördinaten met de bestelling meesturen, geeft men dat niet door aan de chauffeur! Dus belde hij ons, waar we niks van verstaan maar we kunnen wel in het Hongaars vragen: waar ben je? En ook de route noemen, ‘uit het dorp langs die en die weg en dan bij de bushalte ‘. Maar ze hangen gewoon op. Die mensen hebben niet het leukste baantje ter wereld, ze krijgen denk ik stukloon en alles moet zo snel mogelijk. In ieder geval kon ik op de track en trace lezen dat ie het de volgende dag weer zou proberen maar ook dat ging mis. Toen heb ik een klacht ingediend. Net toen ik reactie had, besloot ik het pakje te laten sturen naar een soort pick-up-point, een dorp verder. Toen we daar kwamen, bleek het een winkel maar die had net die dag stroomstoring…. Heb ik ze maar gemaild en ja de volgende dag was goed, geen storing meer. Eindelijk had ik m’n T-shirts!! Met hippie opdruk, echt leuk en kleurrijk. En oja, de laatste week is er lekker wat regen gevallen en flink onweer, scheelt me veel sproeien!
Afgelopen zondag zaten we lekker te chillen met laptop en e-reader, toen we ineens een hoop gekrijs hoorden. Bart vloog overeind en ik dacht; het klinkt als een gans, ojee de kippen! Ik was als eerste ter plaatse (Bart moest zijn slippers nog vinden, want vanwege gemene distelzaden kun je buiten niet op blote voeten lopen) en zag nog net een indrukwekkende roofvogel met een behoorlijke spanwijdte van zijn vleugels, van een kip opstijgen. De kip was versuft, we hebben haar naar het hok geleid waar ze half tegen de muur aanhing met de oogjes dicht. Ik kon haar zowaar aaien, maar kippen zijn niet aaibaar. Althans, dit ras niet, Amrock. Heb weleens Wyandottes gehad, die zijn tam. De kip was dus zeker geraakt, misschien door de klauwen van de vogel. De andere kippen waren niet geraakt en ze hebben haar een beetje in de gaten gehouden, leuk om te zien. Het ging niet echt beter met haar maar ze had zeker niks gebroken, mogelijk een kneuzing of een hersenschudding. We hebben gewoon een dag gewacht, toen konden we haar niet meer onderscheiden van de rest, dus goed! Het was trouwens ‘toeval’ dat we dat gekrijs hoorden: normaal zijn vanwege de hitte de ramen dicht maar we hadden het geluk dat het net een half uur flink had geregend, dus ramen open en de roofvogel verraadde zichzelf. Vandaag hoorden we ‘m weer, wij als de donder naar het kippenhuis. Ze waren geschrokken en kropen weg. De vogel bleef nog een tijdje krijsend rondcirkelen en besefte waarschijnlijk dat er niets te halen viel. Dat hij de kip niet mee kreeg zondag, komt door het gewicht, ze zijn flink gegroeid en dat is hun redding geweest!
Overigens vinden we 9 kippen teveel. Als die straks allemaal aan de leg gaan, hebben we een overschot. We gaan er een paar slachten, te beginnen met 1. Daar bereiden we ons op voor, want het is niet niks. Jaren terug heb ik als nieuweling geassisteerd bij het slachten van m’n Australorps op een volkstuin, een bejaarde tuinder en prepper leerde het me. Die kennis gaat van pas komen.
Eergisteren riep Bart dat er een hond op het erf liep, klein en bang. Ok, ik ga wel. Ik heb lieve woordjes in het NL en Hongaars gezegd en hem rustig benaderd. Kutya = hond, édes = lief of zoet. Ik zag boven het hoge kruid een zwarte staart kwispelen, leek me een goed teken. Na een tijdje zag ik het koppie, een soort kleine herder met de tekening van een husky op zijn kop. Het beestje liep verder en na een tijdje lag ie in een hoek van de tuin. Ondertussen had ik kattenbrokjes gehaald en liep langzaam naar ‘m toe. Ik gooide wat brokjes maar hij bleef me alleen maar aankijken. Die is mak, dacht ik en liet ‘m aan het bakje snuffelen. Nou, dat ging er snel in en hij rolde zich op z’n zij. Toen kon ik ‘m optillen, heb ‘m naar de poort gedragen. Leuk beestje maar Bart houdt er niet van en Stevie ook niet denken we en wie weet hoe ie op de kippen reageert? Ik zette ‘m op de grond en voelde en keek of er verwondingen waren maar niks, behalve dat ‘t een vrouwtje bleek. Ze wilde echt niet weg maar helaas, ik heb de poort moeten sluiten. Dit is al de 2e keer in een half jaar dat er een loslopende – mogelijk zwerf – hond op het terrein rond gaat, maar hier kunnen we echt niet aan beginnen. Heel jammer, dat de mensen hier zich niet wat meer druk maken om een waakhond die natuurlijk niet is ‘geholpen’ en gewoon puppy’s krijgt. Deze zal ook blijven zwerven en zelf een kostje moeten opscharrelen en op een dag is ze zwanger… Triest.
Het heeft wat tijd gekost maar de aanhanger is ondertussen helemaal Hongaars geworden, nieuw kenteken en een keuring voor drie jaar. Op dit moment is de auto aan de beurt, die staat nu bij die firma. Hopelijk volgende week klaar. Dan komt er een keuring op voor twee jaar. Dit zijn qua organiseren en administratie de laatste loodjes. Om te vieren en om te ontstressen gaan we uit eten naar Chez Vincent, een heel goed restaurant in Kecskemét, dat we laatst hebben ontdekt! (In het ‘hogere’ segment…met kakstem).
Gisteren ben ik gaan lopen naar het eerste winkeltje hier in de buurt. Normaal is dat vice versa ca. 4 km, maar ik was de wisecard vergeten, toen werd ‘t wat langer….
De inspiratie is op, bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
Heerlijk om even mee te lezen, inspirerend ook, dankjewel!
Groetjes uit Friesland😘