Stroomstoring, oplichters en meer zelfvoorzienend

Het Pinksterweekend verliep anders dan we hadden gedacht. Op zondagmiddag rond 1600 uur viel plotseling de stroom uit. We vreesden voor de voedselvoorraad in de vriezer en erger, de kuikens. De rode lamp deed natuurlijk niets meer en ze waren pas een dag of tien oud. Er was nog voldoende brandhout, toen hebben we in huis de kachel aangemaakt en de diertjes in een kartonnen doos met luchtgaatjes bij ons gezet. Stevie kat was wel nieuwsgierig, liep er een paar rondjes omheen en snuffelde wat. Daarna ging hij slapen. Ik heb me weleens laten vertellen dat je kat óf een vogelvanger is óf een muizenvanger. Hij is duidelijk op muizen gericht.

Ondertussen zaten we behoorlijk te zweten want het was helemaal geen kachelweer, maar voor de kuikens doe je dat. We zijn een halfuur weggeweest om te kijken of we buiten ergens schade konden ontdekken, aan kabels, stroomhuisjes of wat dan ook maar niets gevonden. (Ondertussen heeft Stevie braaf op de kuikens gepast en ze met geen pootje aangeraakt!) Het lag niet aan ons, bij buren hoorden we ook geen tv en er brandde nergens licht. Rond 2000 uur in de avond, sprongen de lichten weer aan. De kipjes konden naar hun eigen onderkomen en nee hè om half tien viel alles weer uit. Ik had flanellen lakens opgespaard en die rond de gevederde vriendjes gedrapeerd, in de hoop dat ze de ochtend zouden halen. Dat lukte maar stroom was er nog steeds niet. Toen hebben we een bevriende Hongaar gebeld om te vragen of hij het energiebedrijf wilde bellen. Dat lukte, op feestdagen zijn ze dus wel voor storingen te bereiken. Vriend belde ons met de mededeling dat de buren het al hadden gemeld. Maar wanneer er een oplossing zou komen, was nog onbekend. Pas rond 1700 uur die dag, sprong alles weer aan. Na een half uur geloofden we wel dat het probleem was verholpen en na een tijdje aan-uit-aan-uit was het dan eindelijk stabiel. Je begrijpt dat we nu wel van plan zijn om zonnepanelen te nemen. Eerst niet, omdat de stroom hier zo goedkoop is. Maar dan moet alles wel continue werken! Goed, mooie nieuwe plannen dus en in de toekomst nog zelfstandiger! Van mijn zonnepanelen set uit Den Helder had ik een omvormer over, die stond tussen de panelen en de accu’s om van zonlicht 220 te maken. Het setje is verkocht maar de omvormer heb ik gehouden. Bart had dat apparaat in de auto ingebouwd. We kunnen dus altijd telefoons e.d. opladen als we rijden. Op deze wijze kon de auto ook stroom geven aan de vriezer, wat we hebben gedaan. En zo werd naast de kuikens ook de voorraad voedsel gered. De waterpompen deden het ook niet, maar de laatste gekochte waterflessen boden uitkomst.

Toen we een maand of vier geleden in deze boerderij trokken, troffen we overal huisraad aan van de vorige eigenaren. We zijn een tijd aan het zoeken gegaan naar huisopruimdiensten, die zijn er genoeg. Gisteren was het dan zover, eindelijk hadden we een bedrijf gevonden met een goede prijs, nou ja € 280. Ze kwamen met een flinke bus en drie man sterk. Deze afspraak hadden we via de chat van Facebook geregeld omdat we dan de tijd hebben de conversatie te vertalen. Maar vrijwel direct werd er moeilijk gedaan over het asbest. We weten dat je daar voorzichtig mee moet omgaan maar niemand vroeg of zei dat het ingepakt moest worden, bijvoorbeeld. Ik pleegde telefonisch overleg met waarschijnlijk de baas van het bedrijf, in het Duits. Hij wist te vertellen dat het gevaarlijk was maar omdat we meer wilden betalen kon het wel mee en de andere troep was ook teveel qua hoeveelheid. Nou prima, dachten we, we kunnen je ook in euro’s betalen, want zoveel forinten hadden we niet liggen, en dat werd geaccepteerd. De prijs steeg naar € 500 voor alles. De heren pakten het asbest met blote handen, droegen geen veiligheidsschoenen en smeten de stukken gewoon in de laadruimte. Daarna de andere zooi er bovenop. We gingen maar even ergens anders staan. Helaas bleek niet alles te passen en ze zouden na een uur of wat komen voor de tweede lading. Dit werd half in het Hongaars, half in het Duits, met handen, voeten en telefoons duidelijk gemaakt. We stelden voor om de helft te betalen en de rest wanneer ze terugkwamen. Maar die vlieger ging niet op. Oké, we namen het risico maar. Ten slotte was driekwart van de bende weg. Tussendoor moest een van de mannen naar het toilet en hield ik hem in de gaten. Nadien zei hij tegen zijn collega’s iets Hongaars dat wij herkenden als : onderzoek of ik heb onderzocht. Die heeft mogelijk conclusies getrokken toen hij de nieuwe wasmachine en dito vaatwasser in de badkamer zag staan. Ook stak hij zijn hoofd om de deur van de woonkamer. Voor Hongaarse begrippen zijn wij qua inkomen misschien rijk (in Nederland helemaal niet) maar als je de oude meubels ziet die we voorlopig nog gebruiken, dan denk je wel anders.

Na een uur werden we gebeld, in het Nederlands, oh dus toen kon het wel? Aan de andere kant van de lijn werd beweerd dat de heren waren aangehouden door de politie en een boete hadden gekregen van € 1500 en wel voor het asbest dat oom agent niet kon zien noch kon ruiken. Of wij dat even wilden betalen want de vervoerder kon daar niets aan doen en dan zouden ze wel de rest komen ophalen. Ja, dag, daar trapten we niet in. Toen kwam het dreigement dat we de politie op ons dak zouden krijgen. Laat ze maar komen dacht ik, als ze het kunnen vinden, kunnen ze zelfs koffie krijgen. Daar zijn wij toevallig helemaal niet bang voor, we konden immers d.m.v. de chat aantonen dat wij te goeder trouw hebben gehandeld. Natuurlijk kwam er helemaal niemand. We hebben verschillende scenario’s de nabeschouwing laten passeren, maar het komt er gewoon op neer dat ze ons als rijke westerlingen zien en daar wil men van profiteren. Als ze zich aan de afspraak hadden gehouden, zouden we zeker reclame voor ze hebben gemaakt en zouden we ze absoluut weer hebben gecontact na het verbouwen van badkamer en keuken.

Zoals ik in eerdere stukjes heb beschreven, is het lastig om smakelijke kaas en rundvlees te bemachtigen. Na allerlei speurwerk heb ik een adres gevonden voor Hollandse, zoutarme en minder vette kaas. Dat bestel ik bij een Nederlander in Hongarije en gek genoeg komt het met de post en wel aan de deur! Omdat het maar een dag onderweg is, ligt het kort buiten de koeling. Op het moment dat het autootje van de Hongaarse Posta voor de deur staat, wordt er luid getoeterd en mijn naam keihard geroepen. Soms met een gevolg zoals “paspoort!”. We vinden het hilarisch!! Voor rundergehakt is er sinds kort een goed alternatief. Bij de Spar in het dorp kochten we een grote homp rundvlees. Bij de Gazdabolt kochten we een elektrische gehaktmolen. En voilà, het smaakt goed! En je doet zelf iets meer in het proces van koe tot maaltijd, ook interessant.

Bart heeft een tweede watertappunt gemaakt op het grote veld. Nu kan ik met de tuinslang van 50 meter, makkelijk bij het achterste veld waar de vlieren staan. De vlier is echt m’n favoriete boom. Waarom? Van de holle stammen en takken kun je fluitjes maken, het woord ‘flierefluiter ‘ komt er vandaan. Van de bloesem kun je limonade maken en als je voldoende bloemen laat hangen, heb je later heerlijke bessen. Ook vind ik ‘m erg mooi groeien, met die dikke, volle, op slagroom lijkende bloesemtrossen. In ons eigen bos ontdekte ik twee vlieren en ik heb er vier bij gekocht. Ze zijn allemaal nog te jong om veel van te plukken, dus ben ik op onderzoek uit gegaan in de omgeving. In Nederland mag je wildplukken mits je maar genoeg over laat. Overigens wordt dit oogluikend toegestaan want in feite mag het niet, volgens de wet is het stropen. Zelfs dennenappels rapen valt onder stropen. Hoe dan ook, ik vind dat ik niks verkeerd doe en mogelijk is het hier veel normaler, de mensen op de puszta leven samen met de natuur. Laatst heb ik een behoorlijke hoeveelheid geplukt, het is verbazingwekkend hoeveel vlieren er in het nationale bos staan. Ze liggen nu in de kelder te drogen om langer te kunnen bewaren. Van een deel heb ik limonade gemaakt.

Van de limonade plaats ik in een volgend blog het recept en ook van geneeskrachtige kruidenthee.

jó napot!! = goedemiddag!

Viszlát = doei!

Viszontlátásra = vaarwel!