Het landleven is begonnen!

Het huis oftewel hoofdgebouw. Links de voordeur met daarachter een hal, nog meer links de badkamer en achter beneden de kelder. De twee grotere ramen zijn van de grote woonkamer die ook als gang dienst doet en daar achter ligt een slaapkamer. De kleine raampjes rechts zijn van de keuken en ook daarachter is een slaapkamer.

We dachten dat we drie februari uit quarantaine mochten, maar het was een dag eerder! We zijn meteen in de auto gesprongen en naar een dorp verderop gereden om eigen plastic en de afschuwelijke glazen borden van de vorige eigenaren weg te brengen. Daar staat bij een café een aantal grote afvalbakken. Omdat we nog geen adreskaartje (lakcím kártya) hebben, kunnen we geen abonnement nemen op de vuilophaaldienst. Het liefst zou ik willen leven zonder dat abonnement maar of dat lukt is vraag twee. Karton heb ik verzameld om als bodem voor de te maken kruidenspiraal te gebruiken. Grijs afval kunnen we nog niet kwijt, maar daar hebben we weinig van. Na het afval brengen zijn we naar Kecskemét gereden, een redelijk grote stad. Hier waren de kledingwinkels gewoon open. Bart had een nieuwe broek nodig en we vonden een mooie jeans met stone-washed dessin zoals ik nog goed ken uit de jaren 80. Daarmee bedoel ik niet dat ze hier achter lopen, maar dat alles opnieuw in de mode komt.

Kleine ramen, dan blijft ‘t in de zomer koel binnen

We zijn naar een bouwmarkt genaamd OBI gegaan voor wat klusspullen. En daarna twee tassen vol eten gehaald bij de Auchan, te vergelijken met de Tesco die er ook zit, dat zijn hypermarkten. Ook even benzine gehaald voor de bosmaaier en we kunnen eindelijk weer wat doen. Een bosmaaier is een grastrimmer maar dan op anabole steroïden.

Ik laat graag m’n handen wapperen, ben een echte doener maar was bijna vergeten hoe dat moest… Zo heb ik van oude pallets een compostbak gemaakt. Hierin verdwijnt al het rauwe keukenafval zoals eierschalen, koffieprut, verlepte bloemen, overgebleven groente en natuurlijk fruitschillen. De kartonnen bodem voor de kruidenspiraal ligt er inmiddels ook, met stenen erop. Die dienen ook voor het vasthouden van de warmte als er eenmaal plantjes staan. In Nederland maakte ik kruidenspiralen van hooguit een vierkante meter maar hier wordt ie wel twee bij vier. Er ligt genoeg bouwmateriaal, heel fijn! Zo vond ik mooi lichtgekleurd laminaat. Het vloertje van het composttoilet was verzakt. Om te voorkomen dat ik letterlijk in de stront zou zakken, heb ik een nieuwe deklaag gemaakt van dat laminaat. Met behulp m’n favoriete elektrische zaag, een cadeautje uit Nederland. Het toilet is te vergelijken met een ouderwetse buitenplee, zoals we die vroeger ook in NL hadden. Alleen hier is geen hartje uit de deur gezaagd. Na het ‘boodschappen doen’ gooi je er een handvol aarde, bladeren of oud papier op en het vergaat wel. Handig want de afvoer in de badkamer was alweer verstopt. Bij diezelfde OBI hebben we een strontslang gehaald om aan te sluiten op de hogedrukreiniger en het werkt! Dat kunnen we zelf, zonder rioolmeester.

Bodem voor de kruidenspiraal

Ook Stevie heeft een soort composttoiletje. Omdat we te kort aan kattenbakkorrels hadden, heb ik gewoon zijn bak halfvol geschept met zand uit de tuin. Meneer vond ‘t eerst wat vreemd, maar nu voelt het normaal onder zijn poeperdje.

Oeh wat kijkt ie soms boos…

Wat hebben we verder tot nu toe gedaan op dit plot, 150 meter boven de zeespiegel? Ik ben aan het broodbakken geslagen. Deels omdat het moet, hier is amper volkorenbrood te krijgen. En het is leuk om te doen. Het gasfornuis dat hier staat, werkt prima, hoewel de standen of graden die we gewend waren, nergens te bekennen zijn. Je gokt maar wat. Ik bak zo’n beetje om de dag een beslag van 400 gram droge meel en dat is dan voldoende voor twee. Bart heeft pizza’s gemaakt, heerlijk!

En dan ruikt ‘t h in huis toch lekker!

Het was enorm koud in huis, ik vermoed een graad of vijf. Dan duurt het lang voor je broodbeslag is gerezen. Daar is een trucje voor. Water koken, in een pannetje doen. Dit zette ik op een oud dekbed dat ik vond, beslagkom met plastic en een natte theedoek erop, dekbed dichtvouwen en je hebt een zogenaamde hooikist. Ook een begrip van vroeger, toen waren ze nog zo gek niet.

Bijgebouw. Uiterst links zie je een deel van de voormalige varkensstal. De open deur is van het motorhok. Daarna de zomerkeuken en uiterst rechts de garage. Links een deel van de jeneverbesstruik en in het midden een yuca.

Gisteren kwam de schoorsteenveger en dat bleek nodig ook. Er kwam puin, rommel en zelfs een dode vogel uit. We hebben er drie laten vegen en het kostte niks. ‘s Avonds was het eindelijk aangenaam. In de kelder staat een heuse op hout gestookte cv. Bart heeft het ding – met een expansievat van Russische makelij – aan de praat gekregen. Van te voren had ik hout gezaagd dat ergens in het motorhok lag (een kamer in het bijgebouw waar we al het elektrisch gereedschap willen stallen). Zo gaaf hoe die cv werkt, wat een vernuftig systeem! We vinden het über! Het elektrische noodkacheltje heeft zijn dienst erop zitten en wij kunnen onderuit gezakt in de woonkamer rondhangen.

Központi fütés = centrale kachel

Van de tuin heb ik een gedeelte kunnen aanpakken. Vooral gesnoeid langs de looproutes zodat je niet net zoals Absalom er met je lange haar in blijft hangen. Ik refereer aan een Bijbelverhaal waarbij Absalom omkwam. Dit kon doordat hij te paard langs een terpentijnboom kwam, vervolgens bleef hij met zijn wapperende lange haar erin hangen en werd door zijn tegenstanders gedood.

Deze ken ik wel, het is een perenboom

Een paar bomen zijn met behulp van een Facebookgroep gedetermineerd. Er groeit een brede jeneverbesstruik (die beslaat wel twintig vierkante meter), twee flinke fluweelbomen en een hazelaar! De fruitbomen kan ik nog niet thuisbrengen, het is nog te vroeg in het jaar hoewel er steeds meer knoppen verschijnen. Vandaag was het 19 graden in de schaduw! De laatste jaren in NL hadden we nooit sneeuw, maar hier vorige week zelfs twee keer.

Dit is waarschijnlijk een abrikoos

We zijn ook al bijna uitgepakt. Het vervelendste bewaar ik voor ‘t laatst: mappen met ‘ ‘belangrijke’ papieren uit NL. Wat betreft energie zijn we nog moe, ik voel me elke dag nog als een verkreukelde krant. Hopelijk kan ik die binnenkort eens gladstrijken.

Dit gebouw noemen we de paardenstal
Russisch expansievat

5 Replies to “Het landleven is begonnen!”

  1. Wat gaaf om te lezen zeg! Jullie maken een hoop mee daar en hebben je draai al redelijk gevonden. Wat een mooi avontuur lijkt me dat.

  2. Je went al snel! Gaat jullie wel lukken, hoever zijn de buren van jullie vandaan? Of woont er niemand in je buurt.

  3. Wow…wat een hoop werk is er al verzet! Echt goed hoor! Maar probeer ook de rust te pakken. Emigreren is niet zomaar wat! Wij zijn ruim een jaar hier en we kunnen ons nog zo goed herinneren wat er allemaal op je afkomt. En dan heb ik het niet eens over de emoties die dit alles met zich meebrengt! Ook dit gaat komen. Tip! Probeer te doseren in wat je allemaal wil doen! Wij als Nederlanders willen graag alles snel doen. Hoeft niet meer ? hoe fijn is dat! Heel veel succes en super leuk om je stukjes te lezen.
    Visanlatásrá ?

  4. Ik hou van schrijfsels…dit is een mooi blog en ik zal het graag elke keer lezen. Wij zijn er ook pas…nou ja sinds september. En bij ons waren alle schoorstenen afgekeurd…daar hadden we niet op gerekend. Dus 2 nieuwe schoorstenen… Het is alweer een tijdje lekker warm hoor…Nu de lente in..alhoewel we nog wat forse koude krijgen…
    een groet, vanuit Kisnyarad …een einddorp..Iedereen raadde ons het af..we zijn echter super tevreden…en doen het hier goed. Meer als goed kontact met 2 buren heb je niet echt nodig.

  5. Hallo , erg herkenbaar allemaal . Dat we 20 jaar geleden naar Ierland gingen was het precies zo , het kost een hoop geduld en aanpassen . De een kan het wel en de ander niet en Al’s het niet gaat kun je maar beter terug gaan je gaat op elke slak zout leggen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *