Nadat we een week of zes in een behoorlijke teleurstelling hebben verkeerd, voel ik nu pas de behoefte om te schrijven.
Op een dag belden we met onze tolk in Hongarije. Hij dacht dat we reageerden op zijn mailtje. Maar we hadden geen mail gezien omdat we nog niet hadden ingelogd. We wilden gewoon iets vragen. Even was er hoop dat er al goed nieuws zou zijn. Maar niets was minder waar. Bij het kadaster was men erachter gekomen, dat er een formulier ontbrak. Dit betrof het bos. De verkopers bleken dit papier wel in bezit te hebben, maar het zat niet bij alle ingediende stukken. Dit betekent in de praktijk, dat de hele aanvraag overnieuw moet! We zitten opnieuw in de molen! Dit kan wederom 4 tot 6 maanden duren. Je snapt, we balen gigantisch. Achteraf kijk je een koe in z’n reet, zeiden we vroeger altijd, maar ik heb m’n huis snel verkocht, vervolgens m’n uitkering opgezegd en met de kat bij Bart gaan wonen. Achteraf gezien had ik beter kunnen wachten tot er groen licht kwam uit Hongarije. Dan had ik m’n inkomen langer kunnen aanhouden en ook sparen.
Goed, we zaten dus gigantisch te klagen en te balen. Maar dit kun je niet steeds blijven doen. Nieuwe plannen maken wel. Of liever gezegd, een alternatief plan maken. Want uiteraard blijft de emigratie naar die toffe tanya ons grootste plan.
Maar wat doe je met zoveel tijd? Het wordt op z’n vroegst eind mei dat de bureaucratie klaar is met ons gevalletje, liever hoop ik op eind augustus. Het vrijwilligerswerk bij het kinderboerderijtje liep op niks uit. In februari ben ik daarom veel zaden gaan voor kweken, in de vensterbank. Veel te vroeg, maar ik kon het niet laten:-P. Nu zorg ik dagelijks voor al dat nieuwe groen dat behoorlijk snel aan het ontkiemen is. Niet alleen voor eigen consumptie, maar om mee op markten te gaan staan. Er zijn in deze regio een aantal evenementen met markten en dat lijkt me zo leuk! Ik ben me aan het voorbereiden, de eerste markt is begin april. Ook op zolder heb ik opnieuw al mijn spullen door zocht, daar zit nog heel wat bij om te verkopen. Deze nieuwe hobby geeft wel wat perspectief, precies wat we nodig hebben.
Bart wilde al een tijdje blauw haar. Ja, echt! Uiteindelijk heeft hij voor de kleur paars gekozen. Twee weken terug hebben we dat er in gesmeerd. Het pakte aardig. Vandaag hebben we de tweede keer gedaan. De kleur is nu al intenser.
Het kost nogal wat energie om haar dat halverwege de rug hangt en behoorlijk dik is, helemaal te kleuren. Maar daar hebben we nu plenty tijd voor!
Dag allebei, wat een traject. Het valt mij op dat veel wakkere mensen zoals jullie het momenteel moeilijk hebben. Om voor mijzelf te spreken ik denk dat het vooral een spirituele voorbereiding is op een collectieve turbulente periode. Die voor de gehele wereld bevolking is aangebroken. Toeval bestaat niet in mijn ogen. En wat nu tegenslag lijkt kan zo maar een zegen zijn. Er is momenteel een heel grote voedsel productie achterstand , 30% van de oogsten mislukt ( klimaat verandering/ rampen / plagen. Jullie lopen gewoon voorop . En nu al aan het inspelen op de toenemende vraag. Door voedsel te verbouwen en te verkopen. ❤️
Dank je wel Wijnand voor je bemoedigende woorden! We denken zelf ook dat het oponthoud een goede reden zal hebben.
Leuke plannen, en net als het coronagedoe van de laatste 2 mnd is het mss toch een voorbereiding op het leven daar. Je kan op papier ook al veel meer plannen en nadenken hoe of wat. En zelf groente ed kweken brood bakken enz kan je nu mooi hier proberen zodat je daar beslagen ten ijs komt. Ga je volgen, lijkt me leuk.